Thee bestaat al bijna 5000 jaar. Sinds theebladeren duizenden jaren geleden voor het eerst in China werden getrokken, heeft de drank ons verrukt met zijn scala aan smaken en krachtige gezondheidsvoordelen. Zonder thee zou er geen kombucha zijn. Maar wat is thee precies? In dit blogbericht duiken we diep in de wondere wereld van thee! Ga met ons mee op reis naar het oosten en leer bij over één van de oudste drankjes op aarde.
Wat is thee?
Je weet misschien dat thee van een plant komt, maar wist je dat de plant 'Camellia sinensis' wordt genoemd? Thee gemaakt met de bladeren van deze plant staat bekend als 'echte thee'. Er zijn twee hoofdvariëteiten van de theeplant, Camellia sinensis var. Sinensis en Camellia sinensis var. Assamica. Alle belangrijke soorten echte thee, zoals witte, groene, oolong en zwarte thee, worden met één van de twee variëteiten gemaakt. De verschillende oxidatieniveaus van de theebladeren bepalen welke thee precies wordt gemaakt.
Thee soorten
Er zijn drie hoofdsoorten thee. De eerste is 'echte thee' of infusies die alleen worden gemaakt van de bladeren van de Camellia sinensis-plant. De tweede zijn 'kruidentheeën' (of kruidentisanes), gemaakt door specerijen, kruiden, bloemen, twijgen en wortels in heet water te trekken. De derde zijn 'gearomatiseerde theeën', gemaakt door echte thee te combineren met kruidentisanes. Een beroemd voorbeeld is Earl Grey (zwarte thee met bergamot-sinaasappel).
Vandaag richten we ons op traditionele echte thee. Er zijn er vijf: witte thee, groene thee, oolong thee, zwarte thee en pu-erh thee. Hoewel deze theeën afkomstig zijn van de bladeren van dezelfde theeplant, verschillen ze enorm in smaak, aroma en uiterlijk. Witte thee is delicaat en luchtig, terwijl zwarte thee intens scherp en krachtig is. Hoe kunnen deze zoveel variëren als ze van dezelfde bladeren afkomstig zijn? Het antwoord ligt in het productieproces.
Sommige echte theeën zoals oolong en zwarte thee zijn geoxideerd. Dit proces stelt enzymen in de theebladen bloot aan zuurstof, wat resulteert in een verdonkering van de bladeren. Andere echte theeën zoals witte thee en groene thee worden verhinderd te oxideren. Dit resulteert in een mildere, meer natuurlijke smaak. Pu'er of pu-erh is een verscheidenheid aan gefermenteerde thee geproduceerd in de provincie Yunnan in China. Fermentatie in de context van theeproductie omvat microbiële gisting en oxidatie van de theebladeren, nadat ze zijn gedroogd en gerold. Pu-erh-theebladeren zijn meestal tussen de 10 en 15 jaar oud. Pu-erh thee van de hoogste kwaliteit kan tot 50 jaar oud worden.
De meeste kombucha wordt gemaakt met groene of zwarte thee. Yugen combineert beide theeën om de smaak en voordelen van beide te krijgen.
Geschiedenis van thee
Het verhaal van thee begint wat mysterieus. In 2737 voor Christus ontdekte de Chinese keizer Shen Nong per ongeluk thee. Volgens de legende dwarrelden wat theebladeren toevallig in de kokende pot water van de keizer. En zo begon een eeuwenlange liefdesaffaire met thee.
Nadat het in China enorm populair was geworden, werd het stilaan ook buiten de grenzen van het land opgepikt. Bezoekende monniken uit Japan, waaronder de beroemde Saichō, brachten theezaden terug naar Japan in de vroege 9e eeuw. Het zou echter meer dan 300 jaar duren voordat de theeplantages groot genoeg werden om een echte aanhang in Japan te creëren. De meest populaire methode voor het bereiden van thee daar omvatte het malen van de delicate groene theebladeren tot een fijn poeder met behulp van een steenmolen. Dit poeder, in Japan 'Matcha' genoemd, was een voorloper van de traditionele Japanse theeceremonie ('Chanoyu') en werd gepopulariseerd door de zenmonnik Eisai.
Omdat thee populair werd in het oude China en Japan, is het alleen maar logisch dat kombucha ook in dit deel van de wereld is ontstaan. Eén van de legendes vertelt het verhaal van de Koreaanse arts 'Kombu' die richting Japan werd gestuurd om de Japanse keizer Inyoko te genezen met de gefermenteerde thee. Er zijn tevens verhalen die vermelden dat de samoerai kombucha zouden drinken voor een lang en gezond leven.
Op uw gezondheid
Thee komt vaak voor in top 10 lijstjes van de gezondste dranken. Thee bevat een verscheidenheid aan chemicaliën en verbindingen die bijdragen aan het smaakprofiel en de gezondheidsvoordelen. Veel wetenschappelijke onderzoeken bewijzen die gezondheidsvoordelen.* De belangrijkste stoffen in thee zijn polyfenolen en catechinen, beide een soort antioxidanten.
Polyfenolen vormen ongeveer 30 procent van het gewicht van droge theebladeren. De meeste van deze polyfenolen zijn flavonoïden en tannines, die de plant produceert om ziekten af te weren.
Tannines zijn ook verantwoordelijk voor het smaakprofiel van thee. Flavonoïden bevatten antioxidanten zoals EGCG, waaraan meerdere gezondheidsvoordelen zijn toegekend. Deze antioxidanten elimineren vrije radicalen die oxidatieve stress kunnen veroorzaken, de ‘roest’ van het lichaam. Dit helpt om vroegtijdige veroudering en neurologische aandoeningen te voorkomen.
De chemische samenstelling van thee verschilt afhankelijk van het type thee en hoe het wordt geproduceerd. Thee die minimaal wordt verwerkt, witte thee en groene thee, hebben meestal dezelfde hoeveelheden polyfenolen als verse bladeren. Theeën die oxidatie ondergaan, oolong thee, zwarte thee en pu-erh thee, hebben lagere niveaus van polyfenolen.
Catechinen zijn verbindingen die de bloeddruk kunnen reguleren, gewichtsverlies kunnen ondersteunen en de hersenen tegen ziekten kunnen beschermen. Sommige van deze verbindingen, waaronder één van de krachtigste, worden uitsluitend in thee gevonden. Theecatechines worden in toenemende mate geassocieerd met het verlagen van het risico op ernstige ziekten, waaronder hartaandoeningen en neurologische aandoeningen.
Hoe wordt het gemaakt?
Thee wordt in tientallen landen over de hele wereld verbouwd. De belangrijkste producenten van thee zijn China, India, Sri Lanka en Kenia. China en India zijn zelfs verantwoordelijk voor meer dan 60 procent van de theeproductie in de wereld. India is de grootste producent van zwarte thee, terwijl China en Japan de grootste producenten van groene thee zijn.
Theebladeren worden niet geoogst van planten totdat de planten ten minste drie jaar oud zijn. Theebladeren worden nog steeds met de hand geoogst, omdat machines de bladeren te veel beschadigen, wat leidt tot thee van lage kwaliteit. Oogsten kunnen één- tot meerdere keren per jaar plaatsvinden, afhankelijk van het type thee. Oogsten worden 'flush' genoemd, wat verwijst naar de groei van nieuwe theebladeren. De eerste flush vindt elk voorjaar plaats, terwijl de laatste flush meestal in de late herfst plaatsvindt.
Theeoogsters plukken de theebladen met de hand en plaatsen ze in grote rieten manden. Zodra de manden vol zijn, worden de bladeren naar een verwerkingsfaciliteit gebracht. Hier worden de bladeren gesorteerd, geoxideerd en gedroogd, afhankelijk van het soort thee dat wordt geproduceerd.
Nu je dit allemaal weet, is het tijd om een vers theetje te zetten, achterover te leunen, te ontspannen en te genieten van alle wonderen die deze drank te bieden heeft, san-thee!
Of ben je nog niet uitgelezen en wil je meer te weten komen over onze kombucha's?